skip to main |
skip to sidebar
TORUŃ
wycieczka po
Starym Mieście
Ludzie mówią: "Piękny Toruń..." i zapewne mają
rację. Widzą w tym mieście najpiękniejszą w Polsce, oglądaną od strony Wisły i
nastrojowo iluminowaną panoramę średniowiecznej części miasta, dom narodzin Mikołaja
Kopernika , zacisze katedry św. Janów - miejsce chrztu wielkiego astronoma,
mauzoleum królewny Anny Wazówny w kościele pw. Najświętszej Marii Panny,
unikalnej urody Ratusz Staromiejski. Toruń - jak każde miasto z bogatą
historią - ma swoje magiczne miejsca. Turyści i torunianie wskazują na zaułek
opodal Krzywej Wieży, łuki między kamienicami ul. Ciasnej, Bulwar
Filadelfijski, Rynek Staromiejski, ul. Szeroką, przytuloną do Starówki .
Do toruńskich klimatów należą także tradycyjne spotkania pod pomnikami Flisaka,
grającego na skrzypcach żabom oraz Mikołaja Kopernika - tego, który
"wstrzymał Słońce i ruszył Ziemię". W mieście narodzin wielkiego
astronoma naturalną rzeczą dla setek tysięcy widzów jest także wizyta na
seansach toruńskiego Planetarium.
Toruń to położone nad królową polskich
rzek Wisłą, a zbiegiem głównych szlaków komunikacyjnych, 755-letnie średniowieczne
miasto. Zawdzięcza swą popularność bogatej historii i rozlicznym zabytkom.
Tysiące turystów z Polski i zagranicy przyjeżdża co roku podziwiać miasto
Kopernika To wspaniałe miasto na
weekendowy wypoczynek lub kilkugodzinne zwiedzanie.
Toruń
czasami zwany jest miniaturą Krakowa, trzeba tu zawitać, aby poznać ducha tego
miasta i przekonać się, że jego klimat jest prawdziwie oryginalny. Poczuj
atmosferę wąskich brukowanych uliczek, wiekowych zabytków oraz obecność ducha
Mikołaja Kopernika. Jeśli interesuje Cię zwiedzanie oraz historia to w Toruniu
nie będziesz się nudził. Znajdziesz tutaj piękne wielowiekowe zabytki z bardzo bogatą historią .
Zapraszam zatem do miasta, o którym
ludzie mówią: "Piękny Toruń.. Zwiedzanie Torunia warto rozpocząć od
spaceru nad Wisłą, po Bulwarze Filadelfijskim,
żeby zobaczyć panoramę miasta od strony rzeki. Bulwary nadwiślańskie, ciągnące
się wzdłuż Wisły na całej długości murów miejskich i dalej, są jednym z
najbardziej ulubionych miejsc spacerowych torunian i turystów. Latem tłumnie
wypełnione, pełne gwaru ludzi spacerujących i siedzących na stopniach, ławkach
i w licznych ogródkach piwnych. Podziwiać stąd można m.in. zielony
przeciwległy brzeg Wisły - min. wyspę Kępę Bazarową, porośniętą lasem łęgowym,
stanowiącym rezerwat przyrody. Jest on także przystosowany do spacerów,
znajduje się tu także punkt widokowy, skąd podziwiać można panoramę starówki. Kępa
Bazarowa to kolejna z proponowanych promenad spacerowych.
Nie mniej
urokliwy jest widok od strony bulwarów - ciągnące się wzdłuż ulicy średniowieczne mury
obronne z bramami i basztami, zza których wyłaniają się
kamienice, wieże i ruiny zamku krzyżackiego. , który powstał w latach 1233
- 36.
Do dzisiaj zachowały się jedynie części
fosy zamkowej oraz dolne partie zamku głównego
A wszystkiemu winni są...
mieszkańcy Torunia, którzy w 1454 roku odbili zamek Krzyżakom i zburzyli go na
polecenie rady miejskiej. Obecnie ruiny zamku są atrakcją turystyczną i jednym
z ulubionych miejsc spacerów zarówno turystów, jak i rodowitych mieszkańców.
Na Stare Miasto wejdźmy przez Bramę Mostową (są tam metalowe tablice, można dowiedzieć się z
nich, jakie były najwyższe stany wody na Wiśle od XVI do XIX wieku ). Jej
zaokrąglone kształty są dostosowane do obrony przed ogniem artyleryjskim.
Dalej
przy ul. Mostowej warto zatrzymać się przy budynku nr 14, czyli tzw. Pałacu
Fengerów. To właśnie w tym domu urodził się ojciec chrzestny Fryderyka
Chopina - Fryderyk Skarbek.
Sam kompozytor natomiast odwiedził tę kamienicę,
o czym przypomina zawieszona na budynku tablica pamiątkowa. A w kamienicy z
numerem 18 lata 20. spędziła Wisława Szymborska.
Na pobliskiej ul. Łaziennej wejdźmy
do Czerwonego Spichlerza (Domu Eskenów). Mieści się w nim
oddział Muzeum Okręgowego w Toruniu (bilet normalny - 5 zł, ulgowy - 3 zł).
Pod nr 20 jest tzw. "Dom Papieża" -
w tym miejscu nocował Jan Paweł II podczas wizyty w Toruniu. Najciekawszy
budynek stoi jednak obok pod nr. 22. To jedna z niewielu średniowiecznych
kamienic w Polsce z tak bogato ozdobioną fasadą. Ślady dawnej architektury są
widoczne nie tylko na zewnątrz, ale również w oficynie budynku oraz w większości
pomieszczeń.
Ostatnia z kamienic, na którą warto zwrócić uwagę
przy Łaziennej, ma numer 26. Najciekawszym elementem są dwa anioły w pofałdowanych
szatach i z palmami w rękach, znajdujące się nad wejściem do budynku. Wielkie
wrażenie na wszystkich robi także wyrzeźbiona w drewnie dębowym brama, pochodząca
z 1640 roku.
Następnym miejscem wartym zwiedzania jest Katedra
św Janów - fara staromiejska, obecnie katedra pw. Św. Jana Chrzciciela i Jana
Apostoła, wznoszona od XIII do XV wieku. Polecam zobaczyć bogate wyposażenie ołtarzowe
oraz odkryte malowidła ścienne średniowieczne.
Idziemy dalej deptakiem na Szerokiej z
przepięknymi kamienicami , dotrzemy do Dworu Artusa
wzniesionego w roku 1891 w miejscu dawniejszego dworu, obecnie
"Centrum Kultury". ( w 1466 roku podpisano tutaj II pokój toruński),
Naprzeciw rozpościera się plac Rynku
Staromiejskiego, gdzie największym budynkiem jest ratusz, z
23-metrową wieżą. Obok jest pomnik flisaka, grającego na
skrzypcach, otoczonego żabami. To wspomnienie legendy o flisaku, któremu udało
się w trakcie plagi żab wyprowadzić dzięki swej grze tysiące płazów z miasta.
Z
drugiej strony ratusza stoi prawdziwa wizytówka Torunia – pomnik Mikołaja
Kopernika. Żeby zobaczyć i zwiedzić jego
dom, należy przejść na ul. Kopernika.
Kiedy już zobaczymy te atrakcje, warto wybrać
się na ulicę Panny Marii. Stoi tam kolejna chluba Torunia - kościół
Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Świątynia pochodzi z XIII
wieku i początkowo była drewniana, a dopiero po kilkuset latach została
gruntownie przebudowana i wymurowana. Jako że jest to kościół franciszkański,
nie posiada jednej dużej wieży, tylko trzy małe. Od kilkunastu lat kościół jest
odnawiany i remontowany. Warte zwiedzenia jest też mauzoleum królewny Anny
Wazówny z 1636 .
Idąc ul.
Piekary możemy podziwiać tzw. Łuk Cezara -
przebite kamienice dla usprawnienia komunikacji miejskiej na początku XX wieku. Dalej mijamy Spichlerz
gotycki z XIV wieku - zaliczany do najciekawszych z tego okresu w
Toruniu z zachowanym szczytem schodkowym, oraz Wielki spichlerz
barokowy o ośmiu kondygnacjach z XVII wieku.
Stamtąd niedaleko pod Krzywą Wieżę,
to dawna baszta miejska, która jest odchylona od pionu o prawie 1,5 metra. W
XIV w., kiedy ją budowano, była prosta, ale piaszczyste podłoże sprawiło, że
zaczęła się pochylać, aż ostatecznie oparła się na bardziej stabilnym podłożu.
Z
średniowiecznego Miasta wychodzimy gotycką Bramą Żeglarską-
jedną z trzech zachowanych w Toruniu..
To tylko
niektóre perełki Torunia, nie można być w tym pięknym mieście i nie zobaczyć również
Planetarium, kościoła św. Jakuba czy Parku Etnograficznego.
Ale to zadatek na
kolejną wycieczkę . Toruń to naprawdę piękne miasto, na każdym kroku spotykamy
się z historią
Z pełną odpowiedzialnością mogę je polecić
do zwiedzania ,każdy znajdzie tu coś dla siebie. A kiedy zmęczeni siądziemy
w jednej z urokliwych kawiarenek na Rynku Staromiejskim , zajadając specjały
jakimi są znane na całym świecie pierniki, posłuchajmy legend toruńskich choćby tylko tych:
O tym, jak powstała nazwa Torunia
Dawno temu, przed wieloma wiekami, w zakolu Wisły
powstało miasto. By jego mieszkańcy czuli się bezpiecznie otoczono je wysokim
ceglastym murem, wzmocnionym obronnymi basztami. Jedna z baszt była szczególnie
ciekawa świata. Zaprzyjaźniła się z przepływająca obok rzeka i od niej dowiadywała
się wielu ciekawych rzeczy.
A Wisła niejedno widziała i niejedno słyszała. Płynęła
od Baraniej Góry, przez Kraków, przez mazowieckie pola i wszystkie nowinki
opowiadała baszcie.
Po kilku latach zażyłej znajomości, baszta zaczęła
zazdrościć rzece i nie chciała już słuchać jej opowieści. Jednak Wisła nadal
chwaliła się swymi przeżyciami i chcąc zmusić basztę do słuchania zaczęła
podmywać jej mury. Baszta nie wytrzymała ciągłego uderzania fal o jej
fundamenty i rzekła do Wisły:
– Wisło, Wisło nie płyń tutaj, bo runę!
– To-ruń - odpowiedziała Wisła swej niedawnej przyjaciółce, a echo poniosło jej
słowa...
W tym czasie do miasta zmierzało dwóch wędrowców.
Ujrzawszy z daleka ceglane mury miejskie, jeden z nich zapytał:
– Ciekawe, cóż to za miasto?
– To-ruń - usłyszeli echo unoszące w dal słowa wypowiedziane przez Wisłę.
Toruń - taką właśnie nazwę nanieśli na swoją mapę.
I w taki oto sposób powstała nazwa miasta.
O tym jak Anioł
znalazł się w herbie Torunia
Rok 1500 był dla mieszkańców Torunia rokiem
szczególnym. Powszechnie głoszono, iż będzie on rokiem ostatnim, ponieważ niebo
bardzo się rozgniewało i chce ukarać wszystkich mieszkańców za ich grzechy i
występki zsyłając na miasto koniec świata.
Wśród płaczu i lamentów zaczęto w mieście szukać
wyjścia z tej koszmarnej sytuacji. Torunianie wpadli na pomysł, aby przebłagać
Boga za grzechy. Odlali więc wielki dzwon o wadze ponad 7 ton, średnicy 2.17 m
i wysokości 3 m. Zawiesili go na wieży fary staromiejskiej św. Jana ofiarując
go na chwałę Bożą. Pan Bóg widząc starania torunian i wspaniały prezent, który
będzie swym dźwiękiem obwieszczał mieszkańcom, że czas zebrać się w kościele i
chwalić Pana , zesłał do miasta jednego ze swych aniołów, dał mu do ręki klucz
od bram Torunia i nakazał objąć miasto swymi skrzydłami broniąc od wszelkiego zła
jakie mu zagrażało.
Do opieki nad miastem zesłał Bóg swego anioła, a
właściwie "Anielicę", gdyż uważał, że kobieta lepiej nadaje się do
tego celu, a matczyną miłością i ciepłem otoczy miasto wraz z mieszkańcami.
Anioł, jako wysłannik Boży miał również zadbać o to, by ludzie żyli w zgodzie.
Po pewnym czasie mieszkańcy miasta wyraźnie odczuli nad sobą opiekę boską i
postanowili włączyć anioła do starego herbu Torunia. Od tego czasu w herbie
miasta widnieje anioł, który nieustannie rozpościera swe opiekuńcze skrzydła
nad basztami, bramami, domami i wszystkimi mieszkańcami Torunia. I faktycznie
dzięki Boskiej opiece miasto nigdy nie zostało całkowicie zniszczone, z różnych
opresji wychodziło obronna ręka. Herb Torunia przedstawia anioła podtrzymującego
tarczę na której widnieje mur z trzema czerwonymi basztami. Środkowa baszta
symbolizuje Radę Miejską, która troszczy się o dobrobyt obywateli Starego i
Nowego Torunia. Stare i Nowe Miasto symbolizują dwie boczne wieże w murach.
Wrota miasta są złote gdyż Toruń był przed wiekami bardzo bogatym grodem. Jedna
część bramy stoi otworem zapraszając gości, natomiast druga część jest zamknięta
dla wroga przed, którym opuszczano potężna bronę i zamykano bramy.
Dziś wszystkie toruńskie bramy stoją otworem i mamy
nadzieję, że nigdy nie będzie trzeba ich przed nikim zamykać.
Zapraszam więc do
Torunia-miejsca ,gdzie przeszłość spotyka się z teraźniejszością . Miasta wyróżnionego
wpisem na elitarną Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO , miasta znanego z
Kopernika, pierników i gościnności mieszkańców, miasta tętniącego kulturalnym życiem.
Miejsca ,które każdy odwiedzający je pokocha i zapamięta.
OBRAZ -WIDEO
0 komentarze:
Prześlij komentarz